Deze wandelroute voert je over- en langs de contouren van de oude spoorlijn Emmen - Exloo. Afstand: 18 km.
De wandelroute met routebeschrijving, navigatiekaart, foto's en info parkeergelegenheid, openbaar vervoer en  horeca vind je op de site:  www.klikprintenwandel.nl  

Op deze manier kies je een wandelroute (voorbeeld). 
Kies het item Wandelroutes, daarna:
Afstand: 15 t/m 19 km. ; Land: Nederland ; Provincie: Drenthe,
type route: Van A Naar B. 
OF (voor deze wandelroute), 
Klik op: 

Op deze site: informatie over elementen onderweg van Emmen naar Exloo


De stations Weerdinge, Valthe en Exloo, beginjaren 1900 gebouwd, zijn de enige - nu gerenoveerde en als woning bedoelde- gebouwen die zijn overgebleven.


Onder:
Voormalig station Weerdinge.
Halte aan de spoorlijn in het dorp Weerdinge.

 Rechtsboven:
 Voormalig station Exloo., gerenoveerd in 1991,                                                                                                                              Op de voorgevel is de naam van de halte - Exlo0-                                                                                                                         op  gele, geglazuurde tegels  nog steeds aanwezig.

Links: Voormalig station Valthe.
Halte aan de spoorlijn in het dorp Valthe. 
Ook hier staat de stationsnaam nog steeds op de voorgevel.

In het Engelsveenbos aan de Schaapskuilweg heerst een oase van rust en stilte, tenzij u 's zomers in de avonduren heel voorzichtig plaats neemt op het bankje. U bent dan omringd door tientallen kikkers die voor u een prachtig concert geven. En hebben de kikkers geen zin te kwaken dan kunt u altijd nog genieten van de vele, bloeiende waterlelies. Maar ook op de andere jaargetijden is het hier genieten. 

Video Bosvijver: https://youtu.be/RTCG34fFwBc

Het Hunzedal

Het Hunzedal is een open landschap met heuvels en dalen. In de laatste IJstijd was het hier ontzetten koud.
De ondergrond was gedurende de extreem koude tijden permanent bevroren, hetgeen we permafrost noemen. Kwam de temperatuur in de warme periode iets boven nul dan ontstond op de flanken van de Hondsrug smeltwater. Ging het dan ook nog regenen dan moest dat water ergens naartoe; het stroomde het dal in. Ook de permafrost ging dan smelten. Dit zorgde ervoor dat er geulen ontstonden, hetgeen we ook zien in het dal..
Deze zogenaamde smeltwaterdalen zien we op veel plekken langs de Hondsrug.
Zelfs is er in vroegere tijden een waterval ontstaan., op de route te vinden aan het einde van het dal.

Anekdote Hunzedal
Drie Podagristen die in 1843 een voettocht maakten van Coevorden naar Bad Bentheim om daar te worden genezen van hun jicht (Bad Bentheim stond bekend om zijn geneeskrachtige baden), hadden hun voettocht nauwkeurig in een boek beschreven. Ook schreven zij in het boek dat er in het Hunzedal een havenstad had gelegen met de naam Hunsow. Het zou een levendige havenstad zijn, waar veel schepen aanmeerden. De reden waarom dit in hun boek vermeld werd is niet bekend. In het boek wordt het verhaal over de stad op een ludieke wijze beschreven, zelfs een plattegrond is bijgevoegd.      
Volgens dominee Picardt uit Coevoreen zou de mythische stad hebben bestaan en lag gelegen tussen de plaatsen Exloo en Valthe.

Vanaf het midden van de 17e eeuw zijn verschillende pogingen gedaan de stad terug te vinden.
Ook de archeoloog Albert van Giffen, bekend van zijn onderzoeken naar hunebedden, heeft onderzoek gedaan en hij kwam tot de conclusie dat de stad nooit heeft bestaan. 

Waterval in het Hunzebos.
De afwatering van de akkers in de omgeving van de Schaapskuil bij Valthe werd lange tijd verzorgd door een sloot die door het Hunzebos naar de lagere, gelegen veengebieden stroomde. Na de ruilverkaveling is er een watergang buiten het bos aangelegd. Op deze manier werd voorkomen dat voedselrijk water dit gebied binnendringt dat juist baat heeft bij een voedselarme bodem.
Daarmee verloor de waterloop, in de volksmond waterval genoemd, door het Hunzebos zijn functie. Doordat er geen onderhoud werd gepleegd raakte de waterval overgroeid door mos en struikgewas.
Een cultuurhistorisch element dreigde daardoor te verdwijnen..

In 2017 zorgden de Historische Vereniging Carspel Oderen, de gemeente Borger - Odoorn en het Staatsbosbeheer voor de restauratie van de waterval.




Na restauratie